In De Zekerheid Van Eigen Heerlijkheid

T. van Deel in. Trouw: 'Het superieure van deze biografie noem ik die duidelijk uit alles blijkende greep die Prick heeft op de baaierd van zijn brieven en documenten, en op de kolossale hoeveelheid secundaire literatuur waar hij naar verwijst. Daar komt nog bij dat Pricks eigen stijl van schrijven altijd mooi en amusant is en dat hij een zuiver gevoel heeft voor de juiste, de meest sprekende citaten uit berichten van anderen.'Jan Fontijn in Vrij Nederland: 'Het boek is door mij heen gegaan in zwaar druisend geluid als een grote brede levenstrilling. Ik heb de fysieke sensatie van in een ander, een heel tweede leven te zijn.'Ingrid Hoogervoorst in De Telegraaf: 'Pricks omvangrijke biografie kun je op elke willekeurige bladzijde opslaan, met het risico dat je de hele nacht doorleest.'Wim Vogel in het Haarlems Dagblad: 'Hier is de biograaf geen moralist, geen literatuurwetenschapper, zeker geen psychoanalyticus, en ook niet iemand met een vooropgezette visie. Hier is iemand gaan schrijven die, sinds hij als zeventienjarige in de oorlog door Van Deyssel in dien Haarlemse woning aan de Van Eedenstraat 14 tot zijn biograaf werd gepromoveerd, zich al een halve eeuw nieuwsgierig afvraagt wie Van Deyssel nu feitelijk is.Zijn antwoord is een schitterende, voorbeeldige maar vooral objectieve levensbeschrijving die uiteindelijk Van Deyssel zélf alleen maar raadselachtiger maakt.'Jan Robert in De Standaard: 'een Fantastische prestatie, ongekend in de Nederlandstalige (biografie)literatuur.'Kees Fens in de Volkskrant: 'Hij is door Pricks biografie nog meer geworden een der fascinerendste figuren uit onze letterkunde. (En we weten nu ook bijna alles over het dagelijks leven in de betere burgerij en onder de bohème van het einde van de vorige eeuw. Men at, met bad, men las en werkte, men zoop en men hoereerde en men maakte kunst.)'Alfred Kossmann in NRC Handelsblad: 'De excentrieke biografie van een excentrieke man. Heerlijk. Er komt nog een deel, over Van Deyssels leven van 1890