De Ware Energiefactuur

De snelle teloorgang van ons klimaat is het gevolg van ons roekeloos gebruik van brandstoffen en elektriciteit. We verslinden gulzig frauduleus goedkope fossiele brandstoffen en atoomenergie, blind voor de grote risico’s en onomkeerbare neveneffecten. Het is hoog tijd om het tij te keren.

Het grootschalig energieaanbod moet plaatsruimen voor
energiestromen afgeleid van de zon. Zij zijn de ruggengraat van duurzame
energiesystemen. Deze ommekeer is de meest redelijke remedie tegen de
dreigende klimaat- en atoomrisico's.

Hernieuwbare energie is duur, maar als je ze efficiënter gebruikt, is ze betaalbaar en stijgen de facturen niet. Het energiegebruik efficiënt maken, vraagt van alle aardbewoners dagelijkse bijdragen. Velen willen daartoe de nieuwe klimaatmens boetseren, maar dit is nutteloos. Mensen ondernemen slechts radicale veranderingen uit eigenbelang, en dat hangt af van de prijs die ze moeten betalen. Alleen de gehele ombouw van de belastingen, met correcte prijzen voor onduurzaam energiegebruik, zet aan tot veel minder energiegebruik. Dit zal de superwinsten van elites en monopolies zodat er geld is voor de noodzakelijke technologische revolutie.

Aviel Verbruggen (1949) is energie- en milieueconoom en doctor in de toegepaste economische wetenschappen en hoogleraar (Universiteit Antwerpen,1979). Hij studeerde systeemanalyse aan Stanford University en is voorzitter van het Departement voor Milieu, Technologie en Technologiemanagement.

Verbruggen was voorzitter van de Milieu- en Natuurraad Vlaanderen (1991-1995) en concipieerde en redigeerde de Vlaamse milieu- en natuurrapporten (1993-1998). Hij is sinds 1998 lid van het Intergovernmental Panel on Climate Change, het wetenschappelijke forum van de Verenigde Naties dat klimaatverandering bestudeert en in 2007 de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.