Weg uit de Peel

Janneke woont samen met haar ouders, broers en zusje in een armoedig huisje in de Peel. Haar broer Nard en haar vader zijn turfstekers. Ze moeten hard werken voor een schamel loon. Janneke helpt haar moeder na schooltijd met huishoudelijke klusjes, maar zo vaak ze kan, trekt ze zich terug op haar favoriete plekje in de Peel, verscholen tussen de berkenbomen. Daar ontmoet ze in het geheim haar vriendje. Willem en heeft ze tijd om ongestoord te fantaseren over de toekomst: Janneke droomt ervan om juf te worden en zo te ontsnappen aan het zware, uitzichtloze leven dat de meeste Peelbewoners leiden.Maar nare gebeurtenissen zorgen ervoor dat Jannekes droom steeds onbereikbaarder wordt. Janneke ziet nog maar een uitweg... Er wordt een zeer levensecht beeld geschetst van het zware, harde leven van de veenarbeiders en hun gezinnen rond de eeuwwisseling in de Peel aan de hand van de belevenissen van Janneke, die droomt van een beter leven en na de lagere school graag verder wil leren om "juf" te worden. Al haar dromen gaan in rook op, evenals die van de jongens en mannen die zich proberen te verzetten tegen de onderdrukking en sociale onrechtvaardigheid. De schrijver is erin geslaagd dit toch wel "zware" onderwerp op een heel boeiende en invoelbare wijze in het verhaal te verwerken. De karakters worden goed uitgediept en de gevoelens mooi weergegeven. De zwart-wit illustraties passen goed bij de sfeer van het verhaal en tonen het tijdsbeeld. Ze versterken, evenals de plattegrond voorin, het gevoel van authenticiteit. Duidelijke druk. Op de omslag onder de titel een kleurige illustratie van een rennende Janneke in de Peel. Dit alles maakt het boek niet alleen tot een integer geschreven, sociaal-realistische jeugdroman voor kinderen vanaf ± 10 jaar, maar ook tot een spannend, goed geschreven, vlot leesbaar verhaal. Voor mij het mooiste jeugdboek van Jacques Vriens tot nu toe.