Vijftig jaar geneeskunde

Dit boek gaat over vijftig jaar geneeskunde, in het bijzonder kindergeneeskunde. In de tweede helft van de twintigste eeuw waren er ongekende ontwikkelingen in de geneeskunde. Voor de kindergeneeskunde had dit grote gevolgen. We kunnen ons nu bijna niet voorstellen hoe het leven was in de periode voor 1945, zonder antibiotica en vaccinatie, met een grote kindersterfte door difterie, kinkhoest, poliomyelitis en andere infectieziekten. Er waren geen geneesmiddelen voor de behandeling van tuberculose, reuma en psychiatrische ziekten. Er was geen nierdialyse, open hartchirurgie, radiotherapie, transplantatie, anticonceptiepil, heup- en knievervanging, CT-scan en chemotherapie voor kanker. Naast veel autobiografische gedeelten zijn er ook beschouwingen over uiteenlopende onderwerpen zoals de veranderingen in het medisch onderwijs; wat is een goede dokter; professie en management in het ziekenhuis; sociaal economische ongelijkheid, gezondheid en ziekte; de dokter als wetenschapper; moedermelk of flesvoeding. Er is veel aandacht voor de opbouw en ontwikkeling van de medische faculteit in Rotterdam, die onder leiding van professor Querido met een voor ons land geheel nieuw onderwijsprogramma kwam. Het zijn geen wetenschappelijke verhandelingen. Het boek is ook voor niet-medici geschreven. Het zijn herinneringen aan tijden die voorbijgingen, een omzien in verwondering. Maar het is ook kijken naar de huidige tijd met al zijn veranderingen, met een blik naar voren. Henk K.A. Visser (1930) is emeritus hoogleraar Kindergeneeskunde Erasmus Universiteit Rotterdam en oud-hoofd van de afdeling kindergeneeskunde van het Erasmus MC/Sophia Kinderziekenhuis (1967-1995). Na het Praedinius Gymnasium studeerde hij geneeskunde in Groningen (1948-1955) en specialiseerde zich daar vervolgens in de kindergeneeskunde bij professor Jonxis. Hij promoveerde in 1958. In 1960/61 was hij postdoctoral research fellow in het Children's Hospital in Boston (VS) en specialiseerde zich verder in Groningen in de kinderendocrinologie. In 1967 werd hij in Rotterdam in de nieuwe faculteit geneeskunde benoemd. Onder zijn leiding kwam de kindergeneeskunde in het oudste kinderziekenhuis in ons land tot groei en bloei. In 1993 werd het nieuwe Sophia Kinderziekenhuis door Koningin Beatrix geopend. Professor Visser deed veel bestuurlijk werk op het gebied van onderwijs, onderzoek en patiënten zorg, ook landelijk. Hij was decaan van de faculteit geneeskunde (1986-1990). Hij ontving talrijke onderscheidingen in binnen- en buitenland. Hij is honorary fellow van het Royal College of Physicians (FRCP, Londen) en het Royal College of Paediatrics and Child Health (FRCPCH, Londen). In 1997 ontving hij de Gorter Penning van de Nederlandse Vereniging voor Kindergeneeskunde. In 1980 werd hij lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW). De American Academy of Pediatrics eerde hem in 1987 met de Christopherson Award for International Child Health. Hij is erelid van de Gezondheidsraad.