Verhalen van het Heggeland

'Lang geleden, toen Brussel nog niet zo erg in Europa lag als nu, beloofde de schrijver zijn kinderen een boek over het Heggeland. Over dat land verzon hij soms waargebeurde verhalen, die hij aan zijn kinderen en zichzelf vertelde. Jaren later schreef Geert van Istendael een boek over Belgie, Het Belgisch labyrint. Daarvan werden zo verschrikkelijk veel exemplaren verkocht dat zijn kinderen een inflatiecorrectie op hun zakgeld kregen (wat dat precies betekent weet ik ook niet). Maar ze wilden nog steeds hun eigen boek. Dit is dan eindelijk dat boek. Het gaat over de lotgevallen van de jongen Ralis en het meisje Helleke, die in het Heggeland verdwalen op zoek naar elkaar. Een land vol heggen is namelijk een doolhof. Het zou me dan ook niet verbazen als het Heggeland eigenlijk een binnenstebuiten gekeerd België was, een allegorisch land (wat allegorisch is moeten volwassenen maar weten). Verhalen van het Heggeland gaat bovendien over de lotgevallen van de verhalen zelf. Het is dus een wonderlijk boek, een doolhofboek. Wie het leest kan erin verdwalen en er zo een heel ander boek van maken. Overigens doet het er niet zo veel toe wie het leest, kind of geen kind. Ook ik ben in het Heggeland geweest.' - Benno Barnard