Schoenenpaleis Pallas

1933. De nazi's roepen op tot een boycot van alle joodse winkels. Ook Franz en Martha Fried, eigenaren van de gerenommeerde schoenwinkel Pallas, worden het slachtoffer van de agressie. De winkel moet sluiten, Franz Fried wordt op straat in elkaar geslagen. Hij doet publiekelijk zijn beklag en kan lange tijd niet bevatten dat hij geen rechten meer heeft.

Ten slotte wordt Franz Fried gearresteerd en in een concentratiekamp opgesloten. Om ten minste zijn schoenwinkel te redden zwicht hij voor de druk en laat zich scheiden van zijn vrouw. Maar daardoor raakt hij in nog groter gevaar, want hij verliest de bescherming die een huwelijk met een 'Arische vrouw' hem bood. Hij weet het kamp en de oorlog alleen door een ongelooflijk toeval te overleven.

Na de bevrijding leidt de familie weer een 'normaal' leven. De vader van Amelie Fried wordt krantenuitgever, maar deze man van het woord zwijgt zijn leven lang over het verleden. Wat betekent het voor kinderen en kleinkinderen als er niet gesproken wordt over de geschiedenis van de familie, als ouders en grootouders een heel tijdperk gewoon wissen?

'Als opgroeiend kind heb ik geleden onder de afstand tussen mijn vader en mij, en ik deed er alles aan om zijn liefde en waardering te winnen, meestal vergeefs. Natuurlijk dacht ik dat de distantie aan mij te wijten was. Ik begin nu pas iets te begrijpen van zijn krenking en afwijzing.'

Amelie Fried probeert erachter te komen waarom de Frieds en bijna al hun lotgenoten er zo verbeten het zwijgen toe deden en doen. Ze moet haar familiegeschiedenis letterlijk ontdekken. Ze vindt dat haar kinderen er recht op hebben die te kennen. Zij schreef dit onthutsende boek voor hen en voor alle anderen die willen weten hoe de oorlog in het dagelijks leven ingrijpt, bijvoorbeeld in het leven van een schoenenverkoper.