Rembrandts Landschappen

Dat Rembrandts aandacht zich uit-strekte naar het landschap is cen goed verborgen kant van zijn brede kunstenaarschap. Sedert eeuwen heerst de opvatting dat hij een schilder was van mensen, en dus niet van landschappen. Kent menigeen werken als De Nacht-wacht of de Bathseba, slechts weinigen zouden een specifiek landschap kunnen noemen. Aan dit enigermate vertekende beeld is het relatief kleine aantal landschappen stellig debet. Van de vele honderden tekeningen die Rembrandt gemaakt heeft, hebben er slechts zo'n tweehonderd een landschappelijk motief tot onderwerp, en van de circa driehonderd etsen tonen zo'n dertig een landschap. Wat betreft zijn geschilderde landschappen komt men zelfs niet verder dan acht werken. Deze kleine productie laat onverlet dat Rembrandt hierin, net als in zijn overige werk, nooit uitging van een vaststaande formule of routine. In elk werk verkende hij weer opnieuw en met verve de dramatische potentie van het genre. Ook in het landschap manitesteert hij zich als een groot kunstenaar.
In deze rijk ge ustreerde publicatie wordt voor het eerst aandacht besteed aan de uiteenlopende facetten van Rembrandts landschapskunst. Naast uitvoerige beschouwingen over de getekende en ge te landschappen wordt elk van de geschilderde landschappen afzonderlijk besproken.