P.S. Ik ben uw dochter

Beste meneer Overkamp,
Sinds ik weet dat u nog bestaat, moet ik alsmaar aan u denken. Niet benauwd krijgen! Ik wil alleen maar één keer schrijven. Ik ben nu dertien en alles gaat heel erg goed met mij. Ik woon op dit moment in de Klepper. Dat is een soort kotsschool voor meisjes. Het is hier ontzettend gezellig. U moet niet bang zijn dat ik iets van u wil, hoor! Ik ben geen opdringerig type. Ik hoop dat het met u ook zo goed gaat!

Dag,
de hartelijke groeten van Sonia

P.S.1 Ik zie nu pas dat er kotsschool staat, dat was niet expres!
P.S.2 Ik ben uw dochter

Al tien jaar heeft de nu 13-jarige Sonja niets meer van haar vader gehoord. Plots besluit ze hem te schrijven, alhoewel alles ogenschijnlijk goed met haar gaat. Er ontwikkelt zich een aanvankelijk stroeve correspondentie, die naarmate de tijd verstrijkt steeds hechter wordt. Afwisselend boos, verdrietig en blij, maar altijd verrassend eerlijk, vertellen vader en dochter wat hen op de lever ligt en halen na al die jaren hun familieband terug aan.

Voor PS Ik ben uw dochter kropen Mirjam Oldenhave en Jacques Vries in de huid van de hoofdpersonages en schreven elkaar een jaar lang brieven. Het resultaat is een ontroerend en meeslepend verhaal van een vader en zijn dochter die elkaar brief na brief beter leren kennen.