Paus Johannes Paulus II

: een revolutionair conservatief // Paus Johannes Paulus II is zowel een conservatieve als een revolutionaire paus. Hij heeft de moderne wereld geen duimbreed toegegeven op het gebied van de seksuele moraal. Tegelijkertijd heeft hij een cruciale rol gespeeld bij de val van het communisme, heeft hij felle kritiek gegeven op het kapitalisme en heeft hij de rijken herhaaldelijk opgeroepen om te denken aan de derde wereld. Hij heeft meer dan honderd internationale reizen gemaakt, heeft een recordaantal mensen zalig en heilig verklaard en heeft als geen ander gevochten voor de vrede en heiligheid van het menselijk leven. Maarten van Aalderen (1965) geeft in Paus Johannes Paulus II. Een revolutionair conservatief een veelzijdig beeld van het pontificaat van paus Johannes Paulus II. // Recensie(s) :Een journalistieke analyse van de betekenis van het pausschap van de onlangs overleden Johannes Paulus II (1920-2005; paus sedert 1978). Dit op drie terreinen: politiek, de rooms-katholieke kerk en contacten met andere godsdiensten. Op politiek gebied oefende de paus invloed uit bij de teloorgang van het 'reeel bestaande socialisme' in Oost-Europa. Daarnaast bestreed hij de Zuid-Amerikaanse bevrijdingstheologie. Op kerkelijk gebied stelde hij zich teweer tegen allerlei liberale stromingen binnen de kerk en bevorderde daarentegen allerlei conservatieve bewegingen zoals Opus Dei. Hij maakte ruim honderd reizen, onder meer naar Nederland in 1985. Ondanks zijn conservatieve inslag bleek hij wonderlijk genoeg ook jongeren aan te spreken, wellicht vanwege zijn integriteit en spiritualiteit. Hij slaagde erin de contacten met moslims en joden te verbeteren, mede door excuses aan te bieden voor kerkelijk antisemitisme in de loop der eeuwen. Het is nog te vroeg om een en ander op de juiste waarde te schatten; dit boek, dat nog voor de dood van de paus verscheen, is niet meer maar ook niet minder dan een voorlopige tussenstand. De auteur, als protestant enigszins een buitenstaander, is filosoof en correspondent voor De Telegraaf in Rome. Met een voorwoord van Antoine Bodar.