Onze buurt

Geheimzinnig verborg ze zich onder de aanduiding `Een ongenoemde´ toen ze in 1861 haar roman Onze buurt publiceerde. Pas in 1871, bij de tweede druk, werd het geheim onthuld door Nicolaas Beets, auteur van de Camera obscura: de schrijfster was zijn zuster Dora, oftewel Dorothea Petronella Beets. Broer Nicolaas roemt haar uitzonderlijk verteltalent en haar gave om mensen en hun leef- omgeving levendig te presenteren. Daarmee is niets te veel gezegd. Onze buurt geeft een overtuigend beeld van het maatschappelijk en geestelijk leven in een middelgrote stad zoals zich dat in de negentiende eeuw afspeelde. De burgerij staat centraal maar ook adel en proletariaat krijgen hun plaats. De stad X lijkt in veel opzichten sterk op Haarlem, waar Dora Beets haar jeugd doorbracht en waar ze ook later als echtgenote van de uitgever Pieter François Bohn heeft gewoond. Veel details verwijzen naar het negentiende-eeuwse Haarlem, van de Hout af tot aan het station toe. De in het boek geciteerde stadsspreuk, Vicit vim virtus, deugd boven geweld, zal de schrijfster uit het hart zijn gegrepen. Onze buurt is blijkens zeven drukken een graag-gelezen boek geweest. Deze achtste uitgave, voorzien van een inleiding en aantekeningen die de negentiende eeuw dichterbij brengen, roept de charme van een voorgoed-voorbije periode liefdevol en deskundig op.