Narcokapitalisme

Een prikkelend essay dat de geschiedenissen van verdovende middelen, geestesziekten en angst voor en controle van de massa met elkaar verweeft. Alleen al in België slikken meer dan een miljoen mensen antidepressiva. En dan zijn er nog de pillen om je vruchtbaarheid te regelen, wakker te worden, harder te werken, te feesten en de slaap te kunnen vatten. Wat doet die eindeloze cyclus met ons en wat zegt hij over onze maatschappij? In Narcokapitalisme trekt Laurent de Sutter een rechte lijn van het patenteren van anesthesie halfweg de negentiende eeuw (‘het schonk chirurgen rust: een verdoofd lichaam veroorzaakt geen last’) en de amfetamines van de nazi’s (‘de Wehrmacht kon er dagenlang op vechten’) naar ons hedendaags Prozacland. Hij ontwaart een samenleving waarin chemische substanties onze levens en depressies managen. Vergeet de idee van een wereld in voortdurende staat van opwinding en versnelling, we zijn net vergéten wat collectieve opwinding is. Tot tevredenheid van het narcokapitalisme, want collectieve opwinding is zijn grootste angst. Een prikkelend essay dat de geschiedenissen van verdovende middelen, geestesziekten en angst voor en controle van de massa met elkaar verweeft. Uit het Frans vertaald door Peter Cockelbergh en Bas Matthynssens. Originele titel: L’âge de l’anesthésie, Éditions Les Liens qui Libèrent, 2017