Mijn laatste reportage

John Bakkenhoven (1927) bekleedde belangrijke functies bij de VNU, de Verenigde Nederlandse Uitgeversbedrijven, Na de Tweede Wereldoorlog publiceerde dit bedrijf de meeste en bestverkochte tijdschriften. Nu schrijft de auteur er bijzonder openhartig en soms schokkend over. Na zijn jeugd, als zoon van een Haarlemse groenteboer, tijdens de jaren dertig en de Tweede Wereldoorlog werd Bakkenhoven werkstudent en leerling-journalist bij Panorama. Hij stapte over naar Revue in een leidinggevende functie. Hij werd chef-redacteur, hoofdredacteur, directeur en adviseur bij veel bedrijven, zoals de Geïllustreerde Pers, Amsterdam Boek, Tijdschriftengroep De Tijd, Boek Magazine, NieuwsNet, Vandaag Holland Syndication Media 2000, Video Select, Video Totaal en Quest. De moeilijkste klussen deed hij in de laatste ten jaar van zijn carrière, toen hij ook te maken kreeg met machtsstrijd in de grote media concerns. Hij was dan 'ook opgelucht toen hij als 61 jarige de vrijheid kreeg. Hij was altijd blijven schrijven. Short story's voor Libelle, Margriet, Revue, Avenue, De Telegraaf The Evening Standard, ABN AMRO, etc. Artikelen voor al zijn tijdschriften, maar ook voor De Tijd, TeleVizier, Philips, Elsevier's Literair Supplement, Uitgeverij Waanders, e.a. En Vooral schreef hij veel interviews, onder anderen met Georges Simenon, Jan Cremer, Gerard Reve, Annie M.G. Schmidt, Bertus Aafjes, Appie Baantjer, Roald Dahl, Marnix Gijsen. Met velen van hen bleef hij goed bevriend. Na zijn vertrek bij de VNU werd bij adviseur van Uitgeverij Waanders. Ook werden en worden van hem sprookjesboeken, kinderboeken, biografieën, surpriseverhalen en een detectiveroman gepubliceerd. Plus deze autobiografie, waarin bij ook de geschiedenis van de VNU vanaf het begin in 1844 vertelt. Voor vakantie had en heeft hij geen tijd, omdat hij vooral wil tekenen, schilderen en boetseren.