Littekens

Exit knielde aan het voeteneind van mijn bed neer. Ik keek op uit de nevel van de halfslaap en zag haar gezicht tussen mijn voeten. Ik vroeg wat ze aan het doen was. De caravan was stil, het was in de tijd voordat het dansen en ijsberen begon. De tijd waarin mijn vader rustig in zijn stoel zat te lezen. De tijd waarin Exit haar echte naam had: Mama. De tijd dat ze uren met mij doorbracht, wakker of slapend. Soms zat ze voor zich uit te staren, alsof ze ergens mee communiceerde zonder dat ik het kon horen. Ik voelde het natte washandje tussen mijn tenen glijden, een voor een, om elk pluisje te verwijderen. Ik zag hoe ze de laatste teen bewerkte, hoe ze achteroverleunde om de stijfheid uit haar rug te strekken en haar arbeid te bestuderen. Mijn hoofd viel duizelig van moeheid terug op het kussen. maar ik hoorde mijn moeders stem die steeds weer herhaalde O lieve help- o lieve help- o lieve help. In Littekens behandelt Toni Davidson met een indrukwekkende trefzekerheid grote thema's als kindermishandeling en psychoseksuele traumata. Dit debuut is een literaire krachttoer van groot formaat - schokkend, erotisch, geestig en even baanbrekend als One flew over the Cuckoo's Nest. 'Net als in The Idiots of Festen is de minachting voor alledaagse instituten genadeloos... Littekens is intelligent en geestig, een grijnzende black comedy... Zeer sterk.' The Guardian