IJzeren Rinus

Het voetballeven van clubicoon Rinus Israel in woord en beeld. Op 6 mei 1970 maakt Feyenoord-aanvoerder Rinus Israel in de Europa Cup I-finale in Milaan tegen Celtic de belangrijke gelijkmaker. Na de winnende treffer van Ove Kindvall neemt Israel namens zijn team de belangrijkste Europese beker in ontvangst. Terug in Nederland - een dag na de indrukwekkende ontvangst door een enorme mensenmassa in Rotterdam - opent de aanvoerder van Feyenoord én Oranje om precies 08.30 uur zijn sigarenzaak. Rinus Israel (Amsterdam Noord, 1942) is in de tweede helft van de jaren zestig en de eerste helft van de jaren zeventig het boegbeeld van Feyenoord. Samen met Theo De Tank Laseroms vormt Rinus IJzeren Rinus Israel een meedogenloos verdedigingscentrum. Volgens de legendarische trainer Ernst Happel was Israel in die tijd de beste libero ter wereld.'Dat waren andere tijden,' zegt Israel anno 2017. Goede tijden, maar ook slechte tijden in het Feyenoord-shirt komen voorbij. Israels laatste twee jaren in De Kuip zijn uiterst moeizaam door twee zware knieblessures. Op 32-jarige leeftijd probeert Israel in 1974 bij Excelsior tóch nog een doorstart te maken. Een jaar later wordt de veteraan uitverkozen tot Voetballer van het jaar. Er volgt een mooie transfer naar PEC Zwolle. Met de Zwollenaren wordt Israel in 1978 kampioen van de Eerste Divisie en keert hij terug in de eredivisie. Daar is de onverwoestbare verdediger nog actief tot zijn 40ste (!).Ook Israels trainersavonturen in binnen- en buitenland worden in deze uitgebreid beschreven. Als trainer blijkt Marinus David Israel eveneens van IJzer te zijn. Pas op zeventigjarige leeftijd gooit hij zijn trainersplunje voor de laatste keer in de wasmand. Hij is tegenwoordig nog regelmatig te horen als voetbalcommentator. 'Een absolute aanrader voor iedereen die geïnteresseerd is de gouden jaren van het Nederlandse voetbal'(fragment) Eind jaren zestig speelt Go Ahead tegen Feyenoord. Na een halfhoge voorzet wil de kleine Jantje Veenstra de bal inkoppen. Maar verdediger Laseroms raakt de bal plus het hoofd van de ongelukkige Veenstra. Uitgeteld op gras liggend druipt het bloed uit zijn mond. Hij is een paar tanden kwijt. Israel probeert Veenstra op te monteren: 'Kom op, Jantje. Effe de tanden op mekaar!' Harry Walstra (1965) schreef o.a. voor Elf, Voetbal Magazine en Half3. Eerder publiceerde hij Nederlandse voetbalhistorie, de jaren 70 en Vedette aan de zijlijn.