Het proces Holleeder

Het proces Holleeder
Verslag van dag tot dag uit De Bunker
Auteurs Estella Heesen & Anke Sprakel
€ 12,50 250 blz. 160 x 230 mm
Paperback, geïllustreerd met rechtbanktekeningen
isbn 978 9055 94 605 1 nur 330
April 2008

De rechtbank Haarlem veroordeelde Willem Frederik Holleeder op 21 december 2007 tot 9 jaar gevangenisstraf. Justitie had 41 zittingsdagen nodig om te bewijzen dat hij op een listige manier drie vastgoedmannen, onder wie Willem Endstra, jarenlang afperste. Het werd een veel besproken rechtszaak waarin Holleeder voor het eerst openheid van zaken gaf. Zijn verweer was soms boos en geïrriteerd, soms vlak of geëmotioneerd, maar bovenal monter en opgewekt. De rechtszaal werd zijn arena waar hij zich als een vis in het water voelde om zijn gehoor van zijn waarheid te overtuigen. Tot aan het einde van de rechtszaak was het spannend of de officieren Koos Plooij en Saskia de Vries de rechtbank ervan konden overtuigen dat ‘De Neus’ opnieuw voor langere tijd opgesloten moest worden. Vlak voor kerst viel het vonnis en werd Holleeder via de zijdeur afgevoerd. Voorlopig voor de laatste keer.
In dit boek leest u wat er zich tijdens de inhoudelijke behandeling van het proces binnen de vier muren van de rechtbank heeft afgespeeld.


Estella Heesen is rechtbankjournalist en werkt sinds tien jaar voor persbureau Argos. Zij schreef vanuit de rechtbank in Amsterdam voor ANP en Persbureau Novum. Haar werk publiceerde ze voornamelijk in Het Parool, Haarlems Dagblad, Noordhollands Dagblad en De Gooi en Eemlander. Anke Sprakel werkt sinds 1996 als freelancejournalist voor meerdere dag-, week- en maandbladen, maakt radiodocumentaires en -reportages voor verschillende landelijke omroepen en is sinds 2004 werkzaam voor persbureau Argos, een persbureau gespecialiseerd in rechtbankverslaggeving.
Fragment uit de tekst
Tijdens de laatste weken van het proces, oktober 2007, wordt de afpersing van Willem Endstra behandeld.
Op een vraag van de voorzitter van de rechtbank Rino Verpalen naar de relatie die Holleeder had met Willem Endstra, antwoordt hij: ‘Ik werd in het begin door iedereen uitgekotst, terwijl Endstra het respect had mij overal mee naar toe te nemen. Ik respecteer Endstra voor wat hij voor mij gedaan heeft. Als ik had kunnen zitten om zijn bedrijf te redden, dan had ik dat gedaan.’
Verpalen: ‘Maar hij heeft nogal wat gezegd’, doelend op de Endstra-tapes.
Holleeder: ‘Toch heeft hij nooit aangifte gedaan.’
Enigszins weifelend voegt hij eraan toe: ‘Ik ben zo van, als je iets niet wil weten dan wil je er niets van weten, want dan weet je het niet. Als je met mensen omgaat, moet je de goede en de slechte kanten van die mensen accepteren. Mijn moeder dacht ook altijd dat ik de liefste zoon van de wereld was, en dat bleek achteraf ook niet zo.’