Foert, ik ben veertig

Wat doet een vrouw wanneer ze veertig wordt? Een gat in de lucht springen van blijdschap? Of vloeken dat haar leven voorgoed voorbij is? Actrice Veerle Dobbelaere weet het nog zo niet. Als ze naar zichzelf kijkt, vindt ze dat veertig worden best meevalt. Ze weet beter wie ze is dan toen ze twintig was, en ook gewoon genieten gaat haar beter af dan in haar jonge jaren. En toch zijn er ook redenen om te vloeken. Dat lijf dat er niet meer uitziet als toen, die leesbril die ze koppig niet wil opzetten, de rimpels die hier en daar wat dieper worden. Veertig is oud. Punt. Of in elk geval niet meer zo jong. Mannen vinden een vrouw van veertig boeiend, respectvol of interessant, maar sexy? Moeilijke vraag. En hoe reageer je als je leeftijdsgenoten er na wat spuit- en snijwerk ineens jonger uitzien dan toen ze dertig waren? Mee in de ratrace stappen of wijs aan de kant gaan staan? Nog moeilijkere vraag. Ze zeggen ook dat het leven begint bij veertig. Misschien klopt dat wel. Als je nog iets anders met je leven wil doen, is dit het moment. Toch? Veertig is het nieuwe dertig, ook dat zeggen ze. Is het daarom dat Veerle zich soms eerder een puber voelt dan een rijpere vrouw? En om het eens over iets heel anders te hebben: hoe zit het met dat decolleté, hoe diep mag dat nog zijn voor het zielig wordt?Zoveel leuke, maar ook confronterende vragen. Over ouder worden dan 39. Over leven, liefde en lijf. Veerle Dobbelaere gaat op zoek naar de antwoorden. Bij zichzelf, maar ook bij andere vrouwen. Vooral bij andere vrouwen. Ze praat met veertigplussers over hoe het voelt om ouder te worden, gaat op zoek naar de kicks maar ook de afknappers. foert, ik ben veertig is geen klaagzang, geen handboek voor de menopauze, geen styling-gids, maar wel een persoonlijke en herkenbare spiegel voor iets waaraan niemand ontsnapt: de grote Vier en wat daarna komt.