Céline, een briljante boef

In 1932 werd C nes roman Reis naar het einde van de nacht als een meesterwerk begroet. Zijn daarop volgende boek, Dood op krediet, verschenen in 1936, is stilistisch misschien nog vernieuwender en opzienbarender dan de Reis. Daarna kwamen zijn felle antisemitistische pamfletten waarin hij het nazisme omhelsde. Zijn gedrag in de oorlog was dat van een collaborateur. Na zijn vlucht naar Duitsland en zijn verblijf in Denemarken probeerde hij zich vrij te pleiten. In 1951 werd hem amnestie verleend, hij keerde terug naar Frankrijk. Tot zijn dood in 1961 schrijft hij nog een aantal romans die niet het niveau van zijn eerste romans zullen halen.
Ondanks zijn politiek verlenden wordt C ne als een zeer groot romanschrijver beschouwd. Het interessante is dat zijn virulente racisme en zijn verkettering van de westerse wereld zich voor velen als iets onverwachts voordeden. Door de heftigheid van soms idiote uitlatingen hebben mensen zich zelfs afgevraagd of hij niet gek was geworden. Kortom er werd en wordt nog steeds verwoed over hem gediscussieerd. Wie was C ne, vraagt de auteur van dit boek zich af. Zijn conclusie: groot als schrijver, fout als mens, kortom een briljante boef.
Em. Kummer vertaalde van C ne Reis naar het einde van de nacht, en gaf van hem brieven en pamfletten uit in Van de ene dood naar de andere. Daarnaast publiceerde hij twee romans: Afscheid in Meudon en Helden zijn zwart.