APOCALYPS

DE APOCALYPS In deze areligieuze tilden word ie voor een fundamentalistische christen of een gek gehouden als ie zegt in de Apocalyps te geloven. Maar vroeger gold de joods-christelijke versie van de Apocalyps - het geloof in de eindtijd, de vernietiging van het kwaad en de wederkomst van Christus - als de letterlijke waarheid, als de uiteindelijke bestemming van de mens, net zo bil het dagelijks leven horend als geboorte en dood. Het geloof in de eindtijd stond aan de basis van de kruistochten. belangrijke wetenschappelijke ontdekkingen, kunstwerken. ontdekkingsreizen, revoluties en hervormingen. Maar sinds de negentiende eeuw werden apocalyptische bewegingen gezien als een randverschijnsel. Nu het derde millennium nadert, zijn er weer, allerlei groepen die zich in opperste staat van apocalyptische opwinding bevinden: sekten die collectief zelfmoord plegen; fanatieke ecologen die het einde van de aarde en de tweede komst van Gaia voorspellen. Eugen Weber ontrukt in De Apocalyps twee millennia studie van Apocalyps en millenniumdenken aan de vergetelheid en redt ze van de vuilnisbelten van het denken en het geloof. Hij schrijft met respect over het millenniumgevoel in de geschiedenis en probeert begrip te kweken voor de vele apocalyptische voorspellingen en hypes van deze tijd die wij - op eigen risico - negeren.