Koude vlammen

De getrouwde Vera is als een blok gevallen voor Kristian Vase, een jonge man die zijn studie nooit heeft afgemaakt en een interesse heeft opgevat voor fotografie en filmen. Hij heeft geen huis, geen geld en geen vaste baan, en hij staat op het punt voor een jaar naar Groenland te vertrekken. Vera besluit weg te gaan bij haar man om met Kristian te trouwen en met hem mee te gaan naar Groenland, waar ze samen een jaar in een klein huisje gaan wonen. Kristian is soms dagenlang weg om te filmen of te fotograferen. Vera kan niet wennen aan het leven in het gehucht, waar eigenlijk niets is, behalve overweldigende natuur. Ze beginnen zich af te vragen of ze wel de juiste stap hebben genomen en drijven langzaam uit elkaar. Kristian zoekt troost bij de verpleegster van het dorp en Vera trekt veel op met de schilder. Dan worden de inwoners opgeschrikt door dramatische gebeurtenissen waarbij Kristian betrokken is. Hij en Vera zoeken noodgedwongen troost bij elkaar, en ze voelen allebei dat hun relatie misschien toch genoeg kracht in zich heeft om de beproevingen van het leven in de verlatenheid van de ruige natuur te doorstaan. Knud Sønderby (1909-1966) was een vooraanstaand schrijver, journalist, vertaler en essayist. Naast vijf romans schreef hij een handjevol toneelstukken, waarna hij zich voornamelijk concentreerde op het schrijven van essays. Zijn debuut Midden in een jazztijd (1931) was in veertien dagen uitverkocht, en toen een jaar later zijn tweede roman uitkwam, Twee mensen samen, genoot Sønderby reeds de status van bestsellerauteur. Hij werd toen al vergeleken met F. Scott Fitzgerald en Ernest Hemingway. Over Midden in een jazztijd (Oevers, 2017): ‘De lezer wordt meegezogen in het nihilisme van de personages, overigens zonder dat het saai wordt. Daarvoor is de schrijver te bijzonder. Want onder zijn ogenschijnlijk eenvoudige vertelling gaan vele lagen schuil, die poëtisch, beschouwend en cynisch tegelijk zijn. Ook Sønderby’s stijl sleept mee: hij formuleert raak, afgemeten en gevat.’ – Trouw ‘Swingende Deense klassieker. Eindelijk vertaald.’ – de Volkskrant (vier sterren)