Een leven met Loyola en Freud

Dit boek vertelt het verhaal van de twee liefdes die aan het leven van de schrijver richting en inhoud hebben gegeven: liefde voor religie, voor een verborgen God wiens ‘bestaan’ met twijfels omgeven blijft, en liefde voor jongens en mannen: het verlangen naar intieme vriendschap met een man, dat door de jaren heen steeds krachtiger en helderder wordt. Die twee liefdes horen bij elkaar als de brandpunten van zijn liefde voor het leven. Religieuze en homo-erotische gevoelens bepalen menige keuze in zijn bestaan en kleuren zijn werkzaamheden als docent en hoogleraar Franse literatuur en als predikant in de Amsterdamse Dominicuskerk. Van dit alles doet hij hier verslag: hij vertelt zijn herinneringen aan het noviciaat bij de Nederlandse Jezuïeten, aan de lange opleiding in deze Orde in Frankrijk, aan zijn eerste homoseksuele ervaringen en het afscheid van de Jezuïeten dat gevolgd wordt door een jarenlange psychoanalyse. Hij verhaalt zijn onderwijs- en onderzoekservaringen aan verschillende Nederlandse universiteiten, waar literatuur en psychoanalyse steeds meer bij elkaar blijken te horen, zijn stimulerende ervaringen als predikant in een vrijzinnige gemeente, het leven met zijn eerste vriend in een woongemeenschap, het huwelijk met een tweede vriend. Na de vroegtijdige dood van deze laatste, blijft hij werkzaam in zijn geliefde Dominicus, en vindt onverwachts nieuw perspectief in de relatie met een asielzoeker uit Iran.